Doorgaan naar hoofdcontent

Pjotr de egel


Bij het wandelen met de honden of gewoon als ik een middagwandeling door het bos maak, loop ik vlak langs de tuin van een buurtbewoner. We maken een praatje. Ik ben door de blubber aan komen lopen. Ik vraag meteen naar het werk aan de rietkragen in dit deel van de wijk. Elk jaar komt hier een boer alle begroeiing weghalen met grote zware landbouwmachines. 

Het levert een blubberig pad op waar het niet meer prettig lopen is met de honden. Hij zegt dat het niet anders kan. Natuurlijk kun je het ook zelf doen. Dat kost wat meer tijd. De zware landbouwmachines zorgen ervoor dat de grond nog minder water doorlaat. 

Extra modder

Het levert veel extra modder op. En alles is in de herfst, winter en een deel van het voorjaar al zo drassig. Het scheelt wel dat het gemaaide riet voor een deel op het pad is blijven liggen. Zo kom je er nog redelijk doorheen. Al vraag ik mij af hoe het er over een paar maanden uitziet.

Eerste egel

Ik vertel hem dat ik de eerste egel in de tuin heb gezien. 'Teuntje vond hem', zeg ik. De buurtgenoot heeft ook egels. Die komen van de egelopvang, vertelt hij erbij. Het zijn Pjotr en Marlijn. Het vrouwtje blijft nog in het verblijf dat de buurtgenoot speciaal neergezet heeft voor de loges. 'Ze struint hier wel in de buurt, maar ze komt altijd weer terug en eet wat van het kattenvoer.' Een speciale doorgang zorgt ervoor dat de katten niet bij het kattenvoer kunnen.

Het mannetje Pjotr ziet hij niet meer. Waarschijnlijk heeft hij zijn heil elders in de buurt gevonden. Egels leggen 's avonds en 's nachts zeker een kilometer af op zoek naar voedsel en ander vertier. Dan is het niet zo heel ver om bij mij rond te lopen. 'Is het zo'n grote dikke egel?' vraag ik hem. 'Ja, hij is groot en als hij een bolletje van zichzelf maakt, is hij flink.' 'Nou, dan heeft Teun gewoon Pjotr gezien', zeg ik meteen.

Het kan best dat je in deze tijd een slapende egel in je tuin vindt. Soms wekken ze een levenloze indruk. Maar ze beginnen nu wel aan hun winterslaap en liggen dan stil opgerold in een zelfgemaakt nestje. Het kost dan wel even tijd voor ze goed wakker zijn. Je kunt ze het beste met rust laten. Als je ze niet in een nestje vindt maar open en bloot op het gras of zo, kun je het beste de dierenambulance bellen. Zij vertellen wat je kunt doen.

Lezing over egelopvang in je eigen tuin

Heb je trouwens belangstelling om zelf met egels aan de slag te gaan in je tuin. Woensdag 18 januari 2023 om 19.30 uur geeft Patricia Berk een lezing over egelopvang in je eigen tuin. De kosten zijn 6 euro, waarvan de helft naar Stichting Egelopvang Midden Nederland gaat. 

Geef je op: oogsterwold.eventgoose.com

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed