Doorgaan naar hoofdcontent

Groen en groei


De regen van de afgelopen tijd helpt het groen in de tuin enorm vooruit. De koudere temperaturen hebben wel wat groei tegengehouden, maar de vele neerslag zorgt uiteindelijk voor een enorme groeispurt.

Wuivende grashalmen naast het huis

Wat is dat weer genieten. Niet alleen het vele groen aan de bomen en de planten, ook het gras neemt het ervan. Vooral het Engelse raaigras krijgt een sterke groei-impuls door het vele water. Je ziet het gewoon groeien.

Aardbeiplanten in bloei

Grashalmen

De harde wind maakt van de grashalmen mooie golven als een groene zee. Als de zon zo van opzij erop schijnt, kleurt het zelfs een beetje grijzig. De schuimkoppen op de zee van gras. Mooi om te zien. De dunne vruchtenbomen hebben wat meer moeite met de wind.

De Chesterbraam groeit flink

Gelukkig zie je de hoeveelheid vruchten ook toenemen. Wat een peren hangen aan de perenbomen. De bloesem van de appelbomen is er uitgewaaid door de wind afgelopen weekend, maar ook hier zie je de beginnende vruchten ontstaan.

Taybes in bloei

Nieuwe bloei

Verder geniet ik van de nieuwe bloei. Wat dacht je van de heerlijk ruikende lijsterbes die nu bloeit. Of de Taybes die massaal bloemetjes draagt. De vruchten zijn zo waanzinnig lekker, ontdekte ik vorig jaar. Daar wil ik er wel meer van. Net als van de waanzinnig lekkere Chesterbraam die naast de Taybes groeit en ook flink uitbreidt.

De framboos staat bijna in bloei

Er groeien ook flink wat frambozen. De ene doet het beter dan de andere, maar ik vind het waanzinnig om al die kleine knoppen te zien komen aan de struiken. Dat duurt niet lang meer of ook hier zullen deze struiken vruchten dragen. Zo heerlijk. Ik proef de smaak van deze frambozen en bramen al op mijn tong.

De walnoot staat op springen

Supergras

De laatste dagen heb ik vooral bij de frambozen veel grashalmen weggehaald, want het supergras is een bedreiging voor deze planten. Net als heel veel andere planten die verstikt worden door deze groene overvloed.

De kersen groeien.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed