Doorgaan naar hoofdcontent

Rabarber - Tiny House Farm


Wanneer zou het voorjaar echt beginnen? Misschien als het sneeuwklokje en de krokus opkomen, maar ik voel het komen als de rabarber opkomt. Vorig jaar deed de rabarber het niet zo geweldig. Ik denk dat het komt omdat de grond nog niet helemaal goed was.

rabarber
De eerste tekenen van rabarber

Teveel stikstof

Teveel stikstof en nog te weinig andere voedingsstoffen in de grond. Dat was ook de reden dat de spruitjes niet wilden. Ze groeiden te hard. Nu dragen de opgeschoten spruitjes zaadjes. Maar als de grond wat evenwichtiger is, zullen deze ook beter groeien.

rabarber tussen stro
Rabarberblad tussen stro

Nu komen de eerste stronken op. De laatstgeplante rabarber kon ik niet meer vinden, maar gelukkig kwam er ook eentje op die het vorig jaar niet zo lekker deed. Op andere plekken wil het nog niet zo. Ik hoop er het beste van. Het vraagt misschien ook wat geduld. Zo hebben we wat compost erbij gelegd en veel stro.

Eerste tekenen

Ik hoop dat het helpt, maar de eerste tekenen zijn veelbelovend. De plant die ik kwijt was, vond ik weer, maar nu groeit er een dikke stronk zuring midden op de plek waar de rabarber zou moeten opkomen. Ik hoop er het beste van, maar ja. Het is in onze tuin vooral een groeien naar evenwicht.

Rabarberstronken
Ja, rabarberstronken!

Op een paar plekken komt het in wat grotere hoeveelheden op. Lijkt al meteen een betere opening te zijn dan vorig jaar. Het zal in de toekomst een mooi evenwicht moeten vormen met de fruitbomen en andere planten in ons kleine voedselbosje rond het huis. Er zal nog flink wat werk verzet moeten worden voor het zover is.

Rabarber van bovenaf gezien
De eerste tekenen rabarber.

Maar het voorjaar is er als de rabarber opkomt.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed