Patataardappels - Tiny House Farm

De patataardappels moeten er nodig uit. Omdat er nog geen schoon vet voor de frituur is, wachten ze nog even. En wat dacht je van een patatsnijder. Allemaal die aardappels met de hand in gelijke stukjes delen? Dat is geen optie. Daarom een professionele patatsnijder aangeschaft via internet.

Als de laatste er dan eindelijk is, gaan de remmen los. Achterin de tuin groeien de bintjes. Het zijn flinke planten, maar ze beginnen te verleppen.

Maris peer aardappel

De Maris peer die voor de Charlotte groeit, zal er ook uit moeten. De Charlotte was erg lekker. We hebben ervan genoten. In de salade, maar ook gebakken in de oven was ze heerlijk.

De Maris Piper, de Engelse patataardappel, is een beetje tegengevallen. Een kleine oogst. Maar ook de smaakt is niet wat wij lekker vinden.

De eerste 3 planten van de bintjes laten een redelijke oogst zien. Er zijn ook veel kleine aardappels aangegroeid via uitlopers. Een gevolg van droogte en warm weer. Daarom mag de rest er ook snel uit.

Zondag is het zover. Ik loop de snikhete tuin in. Wat een warmte. Het zweet gutst al over mijn lijf als ik alleen maar met een riek de tuin in loop. Dan de aardappels eruit.

Vraatsporen in patataardappels

Het zonlicht is niet alleen warm, maar ook superfel. Zo zie ik duidelijk dat er ontzettend veel grote aardappels aangevreten zijn. Vraatsporen van de vele muizen die holletjes hebben gemaakt in de grond. Ze zijn gek op de producten uit de moestuin. We zijn niet de enige eters.

Het resultaat na de rest van de 15 aardappelplanten te hebben gerooid, is ongeveer 10 kilo aardappels. Dat is een hele keukentafel vol met gesneden patat friet. We weten ze in heel aardige porties te verdelen.

En 3 keer raden wat we die zondag hebben gegeten. Zeker het formaat van 1 centimeter is heel smaakvol. Heerlijke patat, goed gegaard. Vooral het bintje is een goede patataardappel.

Zelfgemaakt en zelfgekweekt

Een feest om te eten. En zelfgemaakte patat is al zo ontzettend lekker. Als je ze dan ook nog eens zelf gekweekt hebt, is het dubbel feest.

Wat later haal ik ook de Maris piper uit de grond. Minder geschikt voor de patat, maar die is weer heerlijk uit de oven in fijne dwarsgesneden stukjes. Het laat weer zien dat het heerlijk is om aardappels uit de tuin te eten.

Ook hier heeft de muis het er goed van genomen. Ik haal soms alleen maar een schil naar boven. De grote aardappels zijn helemaal opgegeten. En andere zijn onherstelbaar beschadigd. Niet meer geschikt voor consumptie, meer voor de composthoop.

En natuurlijk gaan we het volgend jaar anders doen. De jonge aardappels vroeg planten en bedekken met folie. En daarnaast goede pootaardappels kopen. En dan hopen wat meer regen dan afgelopen voorjaar. En wie weet…