Doorgaan naar hoofdcontent

De eerste oogst

Dan bereik je het punt dat je kunt oogsten uit de moestuin! We hebben de eerste rode bessen, frambozen (rode en oranje) en blauwe bessen van de planten gehaald. Daarnaast groeit de sla ontzettend goed. Daar hebben we al flink van gesneden.

We halen er een paar blaadjes af en dan groeit het vanzelf weer aan. Heerlijk. Het slaveld blijft zo in beweging met varianten van krulsla, rode bladsla en eikenbladsla. Wat weggaat, geeft weer nieuwe ruimte voor nieuw blad. Zo eet je door totdat je niet meer opkunt.

We hebben veel aardappels in de grond zitten. Als ik erover denk dan is dat wel genoeg voor een winter. De arme aardappelbroers op de markt. Ik kom er nu nog om de paar weken om een paar kilo piepers weg te halen. We jassen er hier aardig wat aardappels doorheen.

De kool blijft wat achter. De boerenkool en spruitjes schieten nog niet echt de grond uit. Ook is er veel vraat. Ze willen niet echt groeien. Ik hoop dat we er komende winter nog wat uit kunnen halen. Ook de rabarber wil niet echt. Van de 5 stonken die we afgelopen voorjaar de grond hebben gestopt zijn er 2 verdwenen en de andere 3 hebben er heel veel moeite mee.

Ik denk dat we hard moeten werken om de grond wat beter te krijgen voor de oogst. De akkerdistel doet het buitengewoon goed. Net als de melkdistel en andere soorten planten die hier flink aanwassen.

We kunnen al best leuk eten van de oogst en ik denk dat het andere jaren alleen maar meer wordt. Zeker als er ook andere dieren komen die mee kunnen helpen om het aantal muizen en slakken binnen de perken te houden. Ik zie daar namelijk nog steeds een flinke toename in komen. De permacultuur tuin biedt ook ruimte aan dieren die mee kunnen helpen om te voorkomen dat slakken en muizen een plaag worden.

Het meest bijzondere is om groenten uit je tuin te eten die je echt moet bereiden. Het eerste portie kroten dat we buiten in het zomerzonnetje eten. Wat smaakt dat geweldig. We proeven duidelijk de grond van Oosterwold. Heel aards smaakt het. Het zijn roodwitte kroten, eigenlijk wel roze, net als de kleur van ons huisje.

Als we een week later voor de 2e keer kroten eten, is de smaak alweer heel anders. Veel minder aarde, meer zoet. Een heerlijke, overtuigende smaak. Dat wordt een heerlijke zomer, want de tomaten groeien flink en het duurt niet lang meer voordat zij rood zijn. En wat dacht je van de jonge worteltjes. Heerlijk!

Hopelijk blijven we de muizen met hun eetgrage tandjes voor.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed