Doorgaan naar hoofdcontent

Kronkelpad houtsnippers - Tiny House Farm

Een buurvrouw bij ons aan de Vuursteenhof heeft houtsnippers besteld en gooit in de groep of er belangstelling is om een deel over te nemen. Wij reageren en krijgen zo op zaterdagochtend 4 kuub houtsnippers bezorgd.

Helemaal niet meer aan gedacht natuurlijk. We zijn aan het uitpuffen van de week en dan ineens de bel. Daar komen de houtsnippers. De boer die ze levert, wil ze ergens midden op de weg gooien. Hij bezorgt ze met een zijlader.

Houtsnippers op weg

Erg lastig om dat mooi en vooral praktisch op de oprit te krijgen. Hij gooit de snippers op de weg en vertrekt weer. Zo moeten we halsoverkop uitrukken om de houtsnippers een goed plekje te geven. Gelukkig mogen de kruiwagen van de buurvrouw lenen om de boel zo snel mogelijk van de weg af te halen.

Zo’n bezorger heeft geen idee hoeveel kruiwagens een kuub eigenlijk is. We sjouwen eerst wat heen en weer. Later besluit ik om de kruiwagens maar gelijk de tuin in te rijden. We willen al langere tijd een paadje door de tuin. Zo slaan we meteen 2 vliegen in 1 klap. Zeker 40 kruiwagens verdwijnen zo in de tuin

Heen en weer

Zo loop ik eindeloos heen en weer met de kruiwagen. Scheppend en sjouwend. Inge heeft het idee om een deel van de houtsnippers in een bij de storm aangewaaide grote kuubzak te doen. Dan kunnen we dit deel nog wat langer bewaren. De rest belandt in de hoop die we naast het huis opbouwen.

Het zijn heerlijk verse snippers van onder meer wilgenhout en populieren. Ik ruik de vers gekapte en versnipperde takken en stammen. Het ruikt heerlijk en al snel zitten je klompen, sokken en zelfs de haren onder de houtsnippers. Zo slepen we een half bos de tuin in.

Sliert houtsnippers

Het resultaat is een sliert van hopen houtsnippers. De volgende dag spreidt Inge alles tot een echt paadje. En ik blijk helemaal niet teveel of te weinig in te tuin te hebben gereden. Alles komt precies uit. Een paar emmers nog rond de fruitbomen en we hebben ons eigen pad door de tuin.

Bovendien fungeren houtsnippers als perfecte mulch. Zo kan de grond wat beter composteren en wordt de klei iets handzamer om te bewerken. Dat sluit goed aan bij het idee om onze tuin organisch te laten groeien en van de permacultuur.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed