Doorgaan naar hoofdcontent

Hek en keuken - Tiny House Farm

Druk met de bouw van een hek voor de honden aan de achterkant van ons roze huisje. Het is een flink karwei. Zeker bij deze temperaturen. Ik ben vorige week woensdag begonnen. Paaltje voor paaltje. Eerst in de menie en dan de grond in. Met in het midden een plank voor de versteviging.

Ik heb gekozen voor kippengaas en het is een eindje in de grond gegraven om het de graag gravende teckels een beetje te ontmoedigen. Geen idee of het voldoende is. De bouw van het hek heeft me flink wat hoofdbrekens gekost. Het is nog niet klaar. Er komt een betonnen afsluitband voor het hek en boven ga ik het nog afsluiten met een brede plank. Ik ben benieuwd hoe ze de nieuwe tuin vinden.

Afgelopen week is de laatste fase ingegaan: het inbouwen van de keuken. Het resultaat is overweldigend. Wat een keuken hebben we gekregen. Ik ben nog nooit zo trots geweest op mijn keuken. Het voelt als een keuken voor grote mensen. Nog nooit zoiets beleefd.

Net als het hele huis. Het mag dan klein zijn, maar voor mij voelt het allemaal als ongekend luxe. We hebben overal gekozen voor duurzame oplossingen. Soms wat prijziger, maar ik merk nu al het plezier.

Al moet ik er meteen bij zeggen dat het niet altijd duurder hoeft te zijn. Onze keuken was inclusief installatie een kwart goedkoper dan de keuken in ons oude huis.

Het uiterste hoekje, een jaar later

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin groeit flink door. Sinds afgelopen zomer zijn er flinke staken bijgekomen. Ze wijzen allemaal naar de lucht. Om de hut weer een beetje verversing te geven heb ik deze wintermaanden heel traagjes de hut weer bij elkaar gevlochten. Het is indrukwekkend hoe hard wilgen groeien. Sommige takken waren echt al van een flink formaat en niet meer zomaar om te buigen. Eigenlijk moet je ergens in de zomer al wat takken weghalen of vervlechten in de hut.  Alleen ben ik voorzichtig vanwege de mogelijke vogels die bovenin de hut broeden. Ik zag best wel vaak een merel de hut in en uit vliegen. Een broedsel storen, wil ik niet op mijn geweten hebben. Zeker in deze tijd waarin elke vogel telt.  Het is een flink karwei, maar levert ook heel mooie resultaten op. De takken heb ik over het dak heen getrokken en soms ook langs de zijkant geleid. Zo ontstaat een vervlochten geheel. Ik weet niet zeker of alle takken het redden. Sommige braken tijdens het buigen voor een deel....