Doorgaan naar hoofdcontent

Planning - Tiny House Farm

Bijna een onmogelijkheid na het lange wachten: een goede planning hebben voor wanneer we kunnen beginnen met de bouw van ons huisje. Een dag voor de ondertekening van onze koopovereenkomst zijn we naar onze huisjesbouwer Martin gegaan.

Crisisberaad. Hij heeft tot juni de tijd om ons huis te bouwen. Als het later wordt, dan komt zijn eigen project in gevaar. Daarom stuurt hij aan om in mei te beginnen. Maar is onze weg dan klaar?

Nog niet alle betalingen zijn binnen, geeft de initiatiefnemer van ons project aan. Ena als het geld er niet is, kan de grond niet worden overgedragen en loopt het project opnieuw vertraging op. De grote vraag voor ons: halen we het. Kunnen we op ons landje om de bouwer al te laten beginnen?

We krijgen geen vinger achter de planning. Wat moeten we nu? Het risico om met een bouwpakket van het huis te zitten en een serie heipalen. Dat kunnen we echt niet hebben. De dubbele lasten die vanaf maart gaan gelden, kunnen we echter ook niet lang volhouden.

Een week later weer beraad. Via de telefoon dit keer. Het ontbreekt ons aan duidelijkheid en zekerheid. Er kan zoveel gebeuren. Wat doen we? We laten de huisbouwer contact opnemen met de initiatiefnemer. Hij kan er begin mei op. De puinweg is dan af.

Is de verwachting. Onzekerheid blijft, maar na rijp beraad, wagen we de sprong. Samen met onze bouwer en we hopen er het beste van. In vertrouwen in de toekomst en vooral in elkaar…

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed