Doorgaan naar hoofdcontent

Anterieure Overeenkomst - Tiny House Farm

Het tekenen van de Anterieure Overeenkomst is een grote stap tussen alle stapjes op weg naar ons nieuwe huis in Oosterwold. Gisteren tekenden we de overeenkomst met de gebiedsregisseur Ivonne de Nood.

Elke stap is een stapje dichterbij naar de ontwikkeling van ons landje op de Tiny House Farm in Oosterwold. Het is nog een lange weg en ik verwacht niet dat we dit jaar al kunnen bouwen. Maar het kan opeens heel snel gaan, leert de ervaring. Dus wie weet, valt het mee.

Klein stukje vuursteen

Verder kregen we nieuwe informatie rond de stand van zaken bij ons project. De ontwikkelingen met de vondst van een klein stukje vuursteen zijn wel zorgelijk. Het leek er eerst op dat dit steentje buiten de Tiny House Farm was gevonden, maar nu blijkt het op de plek van ons gemeenschapsgebouw te liggen.


Er is vervolgonderzoek noodzakelijk. Heel spannend, vooral voor de nabijgelegen percelen. We hopen dat de schade meevalt en het bij deze splinter vuursteen zal blijven. Mocht er meer omhoog komen, dan zullen de plannen moeten wijzigen.

Gemeenschapsgebouw

Ook is er zojuist al een heuse vereniging opgericht. De statuten zijn richtlijnen, als alles opgeleverd wordt, geven we zelf richting aan de koers die we als vereniging zullen gaan. Wat doen we met de gemeenschappelijke gronden en hoe pakken we het beheer van het gemeenschapsgebouw aan.


We kregen een mooie presentatie over het Helofytenfilter dat ontwikkeld wordt. Daarover meer in een volgend blog. De notaris heeft verteld over de gang van zaken hoe het gaat verlopen om de grond van de gemeente te krijgen. Een ingewikkeld verhaal. Net als dat de planning. Het gaat nog wel even duren.

Ik verwacht dat het begin volgend jaar zover is…

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed