Doorgaan naar hoofdcontent

Kleiner wonen - #tinyhouse #mijnmoment

Het moment van dit jaar is wel geweest dat ik de advertentie zag voor Tiny House Farm. Dat was in maart in de bijlage van de Almere Dichtbij. Vanaf dat moment zijn er steeds nieuwe stappen geweest. Nieuwe momenten waarin we weer een beslissing namen.

Het is dé beslissing van het jaar geweest: meedoen aan de loting voor een plekje op de Tiny House Farm in mei. Wat een vreugde dat we in aanmerking kwamen voor een kavel en dat we uiteindelijk een groter kavel uitkozen. We werken nu heel hard om te kunnen verhuizen naar een veel kleiner huis.

Tiny House, ontspullen en duurzaam leven

De reacties zijn ongelooflijk. Het afgelopen jaar is de belangstelling voor Tiny Houses, ontspullen en duurzaam leven namelijk explosief toegenomen. Het is heel bijzonder om als doorsneeburger ineens voorop te lopen in een hype. Een aparte gewaarwording is dat, terwijl ik voor mijn gevoel kies om bewuster te leven. Een keuze die los staat van welke hype dan ook.

De keuze om kleiner te gaan wonen en daarmee ook veel dingen weg te doen, is een radicale keuze. Ik heb het er soms best moeilijk mee. Ook omdat het heel veel tijd kost om van je spullen af te komen. Ik heb veel boeken en probeer deze boeken een goede bestemming te geven. Of de verkoop van mijn drukwindharmonium. Het is jammer en doet ook een beetje pijn.

Ontwerp van het huisje

Volgend jaar gaan we verder met de stappen. Het kost veel voorbereiding. We hebben het ontwerp van het huisje bijna klaar. Nu de vergunningaanvraag en de indeling van het kavel zelf. Het zal nog even duren voor we erin kunnen trekken, maar ik hoop volgend jaar om deze tijd toch wel zover te zijn dat ik in elk geval weet wanneer we erin kunnen.

Misschien zitten we er dan al in, maar dat durf ik eigenlijk niet hardop te zeggen. Als ik namelijk iets geleerd heb het afgelopen halfjaar, dan is dat alles weer anders loopt dan je verwacht. Daarom probeer ik vooral te genieten van het moment en zozeer van de verwachtingen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek....

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...