Doorgaan naar hoofdcontent

Kofferbakverkoop in Zeewolde (1)

Na de eerste verkoop van onze spulletjes bij de rommelroute, zijn we zaterdag voor het eerst bij een kofferbakverkoop geweest. In Zeewolde op het evenemententerrein hebben we de hele dag gestaan tussen een stuk of 50 andere verkopers.
Vrijdagavond de auto alvast volgeladen met de dozen die al op zolder staan. In de dozen zitten spullen die we al langere tijd willen wegdoen. De auto zit goed vol, de achterbank voor de helft neergeklapt en met een beetje passen en meten kom je een eind.

Onderweg naar Zeewolde worden we overvallen door een gigantische stortbui. We zijn blij dat we nog niet op het terrein staan met al onze spulletjes uitgepakt. Alles zou zeiknat zijn geworden.

Bij aankomst in Zeewolde regent het nog steeds. We betalen het stageld van 12,50 euro en krijgen we een prachtig plekje meteen achter de frietwagen van frietzak.nl. We wachten even tot alle regen gevallen was. De rest van de dag blijft het volgens buienradar droog. Daarom stallen we alles uit voor onze auto.

We merken dat het lastig is om van tevoren alles in te pakken. Daarom hebben we gewoon wat dozen meegenomen met spullen erin. Niet altijd schoon, maar dat maken we dan bij het uitpakken meteen schoon zodat bezoekers alles netjes fris en schoon kunnen kopen.
Bij het uitpakken heeft iemand meteen belangstelling voor de gitaar. Hij vraagt wat hij kost. Ik noem 5 euro, waarna hij hem wel voor 3 euro wil meenemen. Verkocht. Hij kijkt aandachtig naar de 2 telefoons voor ouderen die we bij ons hebben, een mobiel en een vaste telefoon. Nee, toch niet.

Even later gaat een ander met de telefoons vandoor. Hij koopt ze samen voor 10 euro. Is het niet te weinig, vraag ik mij af. Maar weg is weg en dat hoeven we niet meer mee terug te nemen. Net als een paar peper en zout stelletjes die in de tas van een moeder met dochter verdwijnen.


De verkoop komt traag op gang. De bezoekers blijven weg door het regenachtig begin van de dag. Wij drinken de meegebrachte koffie op en eten de bolletjes met ham, kaas en hagelslag. Het is gewoon een lekker uitje met z’n drieën. De belangstelling is niet zo groot. De ochtendbui weerhoudt mensen blijkbaar om langs te komen.
Lees morgen het 2e deel: natte boel

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed