Doorgaan naar hoofdcontent

Kofferbakverkoop in Zeewolde (1)

Na de eerste verkoop van onze spulletjes bij de rommelroute, zijn we zaterdag voor het eerst bij een kofferbakverkoop geweest. In Zeewolde op het evenemententerrein hebben we de hele dag gestaan tussen een stuk of 50 andere verkopers.
Vrijdagavond de auto alvast volgeladen met de dozen die al op zolder staan. In de dozen zitten spullen die we al langere tijd willen wegdoen. De auto zit goed vol, de achterbank voor de helft neergeklapt en met een beetje passen en meten kom je een eind.

Onderweg naar Zeewolde worden we overvallen door een gigantische stortbui. We zijn blij dat we nog niet op het terrein staan met al onze spulletjes uitgepakt. Alles zou zeiknat zijn geworden.

Bij aankomst in Zeewolde regent het nog steeds. We betalen het stageld van 12,50 euro en krijgen we een prachtig plekje meteen achter de frietwagen van frietzak.nl. We wachten even tot alle regen gevallen was. De rest van de dag blijft het volgens buienradar droog. Daarom stallen we alles uit voor onze auto.

We merken dat het lastig is om van tevoren alles in te pakken. Daarom hebben we gewoon wat dozen meegenomen met spullen erin. Niet altijd schoon, maar dat maken we dan bij het uitpakken meteen schoon zodat bezoekers alles netjes fris en schoon kunnen kopen.
Bij het uitpakken heeft iemand meteen belangstelling voor de gitaar. Hij vraagt wat hij kost. Ik noem 5 euro, waarna hij hem wel voor 3 euro wil meenemen. Verkocht. Hij kijkt aandachtig naar de 2 telefoons voor ouderen die we bij ons hebben, een mobiel en een vaste telefoon. Nee, toch niet.

Even later gaat een ander met de telefoons vandoor. Hij koopt ze samen voor 10 euro. Is het niet te weinig, vraag ik mij af. Maar weg is weg en dat hoeven we niet meer mee terug te nemen. Net als een paar peper en zout stelletjes die in de tas van een moeder met dochter verdwijnen.


De verkoop komt traag op gang. De bezoekers blijven weg door het regenachtig begin van de dag. Wij drinken de meegebrachte koffie op en eten de bolletjes met ham, kaas en hagelslag. Het is gewoon een lekker uitje met z’n drieën. De belangstelling is niet zo groot. De ochtendbui weerhoudt mensen blijkbaar om langs te komen.
Lees morgen het 2e deel: natte boel

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin groeit flink door. Sinds afgelopen zomer zijn er flinke staken bijgekomen. Ze wijzen allemaal naar de lucht. Om de hut weer een beetje verversing te geven heb ik deze wintermaanden heel traagjes de hut weer bij elkaar gevlochten. Het is indrukwekkend hoe hard wilgen groeien. Sommige takken waren echt al van een flink formaat en niet meer zomaar om te buigen. Eigenlijk moet je ergens in de zomer al wat takken weghalen of vervlechten in de hut.  Alleen ben ik voorzichtig vanwege de mogelijke vogels die bovenin de hut broeden. Ik zag best wel vaak een merel de hut in en uit vliegen. Een broedsel storen, wil ik niet op mijn geweten hebben. Zeker in deze tijd waarin elke vogel telt.  Het is een flink karwei, maar levert ook heel mooie resultaten op. De takken heb ik over het dak heen getrokken en soms ook langs de zijkant geleid. Zo ontstaat een vervlochten geheel. Ik weet niet zeker of alle takken het redden. Sommige braken tijdens het buigen voor een deel....

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...