Doorgaan naar hoofdcontent

Boeken wegdoen - Tiny House Farm #50books

image

Boekenverzamelaar, al leek het bij hem meer op hoarding, Boudewijn Büch schreef weleens dat boeken maar op 2 manieren bij de veiling terechtkwamen: door geldnood (meestal door een scheiding) of door de dood. Dat laatste zorgde ook voor een mooie veiling van zijn boekenverzameling na zijn dood. Ik heb er mijn serie Bilderdijk-boeken aan te danken.

Met zijn opmerking suggereert hij dat hij nooit zomaar een boek zou wegdoen. Ik heb wel boeken weggedaan. Meerdere keren in mijn leven. Toen ik mijn kamer in Leiden uit dreigde te groeien heb ik rigoureus boeken weggedaan. Ik zette ze in 3 hele grote dozen op de gang. De dozen gingen uiteindelijk mee naar Almelo, waar we ze op de boekenmarkt verkochten voor een euro per stuk. Het leverde een leuke duit op.

In de tijd van mijn verhuizing naar Almere boeken weggedaan en gaf een boekhandelaar uit Hengelo 3 dozen waarvoor ik 75 euro zou krijgen. Het bedrag heb ik nooit gehad. Jammer, want dat waren de boeken voor mij wel waard. Later hoorde ik dat de handelaar in tweedehands boeken zijn leveranciers vaker niet dan wel betaalde.

Het moeilijkste van boeken wegdoen is dat je ze later misschien toch nodig blijkt te hebben. Ik heb dat een paar keer gehad. Smaak verandert in de loop van de jaren en de boeken waarvan ik dacht ze nooit meer te zullen lezen, wilde ik ineens toch heel graag lezen.

Juist dat is de angst bij het wegdoen van spullen, de gedachte dat je ze toch nog nodig hebt. Of dat een ware gedachte is, weet ik niet. Het achtervolgt mij, maar ik denk dat het begint met de acceptatie dat het nu eenmaal zo is. Want de meeste boeken die je wegdoet, heb je later helemaal niet meer nodig. Ook liggen er genoeg mogelijkheden om je foutern later te herstellen.

Daarom ga ik binnenkort beginnen mij te ontdoen van een groot deel van mijn boeken ik zal hier beginnen met het uitstallen van de spullen. Net als de andere dingen die ik in de verkoop doe. Mocht er iets bijzitten dat je graag wilt hebben, mail mij gerust, dan kunnen we een prijs afspreken. Voor mij staat voorop dat ze een goede bestemming krijgen.

Dit is mijn eigen antwoord op de #50books vraag 23:
Doe jij weleens boeken weg?

Lees de andere antwoorden op deze vraag

#50books

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter in 2013. Martha nam het in 2014 over en in 2015 ging Peter zelf weer verder. Vanaf de eerste vraag doe ik regelmatig mee. Naar overzicht van alle vragen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin groeit flink door. Sinds afgelopen zomer zijn er flinke staken bijgekomen. Ze wijzen allemaal naar de lucht. Om de hut weer een beetje verversing te geven heb ik deze wintermaanden heel traagjes de hut weer bij elkaar gevlochten. Het is indrukwekkend hoe hard wilgen groeien. Sommige takken waren echt al van een flink formaat en niet meer zomaar om te buigen. Eigenlijk moet je ergens in de zomer al wat takken weghalen of vervlechten in de hut.  Alleen ben ik voorzichtig vanwege de mogelijke vogels die bovenin de hut broeden. Ik zag best wel vaak een merel de hut in en uit vliegen. Een broedsel storen, wil ik niet op mijn geweten hebben. Zeker in deze tijd waarin elke vogel telt.  Het is een flink karwei, maar levert ook heel mooie resultaten op. De takken heb ik over het dak heen getrokken en soms ook langs de zijkant geleid. Zo ontstaat een vervlochten geheel. Ik weet niet zeker of alle takken het redden. Sommige braken tijdens het buigen voor een deel....