De smeekbede om een regenbui is een heel klein beetje verhoord. We hebben nu een paar dagen regen gehad. Je ziet meteen de hele tuin opfleuren. De grauwe stoflaag is van het groen af en je ziet weer: groen. Wat is dat genieten zeg.
Bovenop helpen
De tuin leeft dus weer helemaal op en dat is geweldig. Hopelijk is het genoeg om de uitgedroogde fruitbomen er weer een beetje bovenop te helpen.
Het is sowieso een feest om door de tuin te lopen. Met alle coronamaatregelen loop ik nu regelmatig een extra ronde door de tuin. Het is heerlijk om te zien hoe alles weer groeit en bloeit. Hoe planten elkaar opvolgen. Na de kersenbloesem is het nu tijd voor appelbomen en de lijsterbes.
Lijsterbes in bloei
Op allerlei plekken in de tuin zie je de lijsterbes in bloei staan. De regen helpt enorm bij deze bloei. De appels volgens snel. De Zoete ermgard heeft prachtige witte bloemen met een smal rood randje. Zo kenmerkend voor appelbloesem.
Bij de kers en ook de krent zien we de uitgebloeide bloemen omvormen tot heuse vruchten. Nog niet zo snel, maar iedere keer weer ietsje meer. De kers bolt letterlijk steeds groener op uit de bloem. Op andere plekken beginnen de vruchten ook steeds groter te worden. Ook dit jaar bespeur ik een paar amandelen. Net als de eerste pruimen, waarbij de nieuwe Reine Victoria het wel heel goed doet. Prachtig gewoon!
Fantasietuin
En zo wandelend door mijn tuin fantaseer ik vooruit. Hoe de bomen groter zijn en je een eigen hofje hebt. Het plekje voor jezelf verscholen in het groen. Niet meer die grote vlakte, maar een eigen, beschut plekje. Een echte ‘locus amoenus’ door de ‘hortus conclusus’. Weliswaar zonder een dikke kasteelmuur, maar met een volle groene haag. De regen helpt erbij om de droom echt te zien gebeuren.
Reacties
Een reactie posten