Doorgaan naar hoofdcontent

Herfst en winter op de Vuursteenhof - Tiny House Farm

In de herfst of winter de balans opmaken is natuurlijk nooit goed. Ik merk namelijk dat het najaar en de winter voor een pionier een geduchte vijand is. Koud, nat en donker. Dat merken we zeker hier. Het karige groen, dat niet veel meer voorstelt dan het opgeschoten koolzaad, mosterd en de andere groenbemester.p

Dat ontmoedigt. Zeker voor een lichtgevoelig mens als ik. Ik merk dat de hoeveelheid zonlicht van grote invloed is op mijn gemoedstoestand. Als de dagen korten, wordt het in november en vooral december best zwaar. Zeker als de (mot)regen toeslaat en je elke dag tuurt naar een grijze hemel.

Ik wist het al voordat we hieraan begonnen. De late herfst en de winter zijn de moeilijkste maanden. Ik merk het eigenlijk al de hele periode dat ik in Almere woon. Het voorjaar en de zomer zijn prachtig. Omringd door het groen en de vallende bladeren. De late herfst en de winter met het donker, maar vooral de dorre, kale vlakte. Dat is ontmoedigend. Het heeft impact op je.

Zeker als je dan in het donker naar huis fietst. Omhelst door het duister. In de rij met magere lichtjes achter de anderen die doorbhet donker trappen. Als je dan ook nog eens uitglijdt op de spekgladde modderhelling en je ribben kneust. Dan merk ik dat we overal best wel een eind van alles zitten. Zeker, ik wist het en had het kunnen weten. Toch weet je het pas echt, als je het ervaart. 15 kilometer naar en van het werk, is een eind.

Maar ik mag niet klagen. We wonen op een prachtig plekje. Al zouden de huisjes van mij wel wat meer kleur mogen hebben. Het zou de winter wat minder zwart maken. We zullen ons landje verder gaan inrichten waardoor het wat groener zal worden in de winter. Niet alleen een paar groenblijvers, maar ook besjes aan de takken of gewoon kale takken.

Al kun je er niet veel van zien als je naar buiten kijkt en het is donker. Ondanks al die somberheid, geniet ik al heel erg van de kleine dingen. Zoals de vers geplante Ginkgo in de tuin. Of de vinken die met de hele groep over ons vliegen, wat een geweldige ervaring is.

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek....

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...