Doorgaan naar hoofdcontent

Fruitboompjes planten - Tiny House Farm

Als je de plannen van nieuwe bewoners in Oosterwold moet geloven, dan ontstaat hier een heuse fruitboomgaard. De grootste misschien wel van Europa. Iedereen spreekt over het planten van fruitbomen om aan de definitie van stadslandbouw te voldoen. Wij willen eigenlijk al vanaf het moment dat we ons inschreven voor de Tiny House Farm iets met fruit, vooral kleinfruit: braam, framboos en rode bes.

Vakantie. We beloven elkaar dat we helemaal niks aan het huis gaan doen. Dat mislukt zaterdag al. We krijgen bezoek en willen wel wat dingetjes netjes hebben. Zo sleep ik nog een paar dozen boeken in de kast, hangen we nog een paar dingen aan de muur en ruimen we de rest zoveel mogelijk op.

Een stuk netter. En als we dan een paar dagen later lekker naar de stad gaan, stellen we op de terugweg voor om nog even langs het tuincentrum te rijden. Gewoon, voor inspiratie. En misschien een braamstruik als we die onverhoopt tegenkomen.

En dan zien we fruitbomen staan. Met korting. Klopt ons hart een stuk sneller van. En gaan inslaan. 9 fruitbomen: appels, peren, pruimen, kersen en zelfs een amandelboom. En de braam met een herfstframboos. Het past maar net in de auto.

We slaan aan het planten in een hoekje van de tuin. Niet te ver van huis, dicht tegen de toekomstige moestuin. De voorgenomen beplanting in de doorwaadbare zone mislukt. Ik kom er met de schop niet door. Daarom krijgen de 9 bomen een mooi plekje aan de andere kant van de sloot.

Natuurlijk gaat het waaien. Als we een boom planten, gaat het waaien. Het begon al met de bessenstruiken en de sering in augustus, vlak na de verhuizing. Nu waait het weer flink. Gelukkig niet zo hard als de vorige keer, maar het is guur genoeg.

Na afloop, schrijven we zorgvuldig op waar we wat gepland hebben. Op het boekje schrijft Inge ’tuinplan’ in kleurige letters. Best een uitzoekwerk. Ook omdat bomen elkaar moeten bestuiven en daarom niet te ver van elkaar mogen staan. En we worden helemaal blij van al die vruchten die we straks gaan verwerken in heerlijke gerechten.

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek....

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...