Het bouwen van het kleine huisje zorgt voor een andere zorg: het opruimen. Afgelopen weekend verkocht ik mijn fiets. Ik ergerde mij aan het ding en er staan genoeg alternatieven in de schuur. De boeken druppelen 1 voor 1 langzaam het huis uit. Ik ga proberen om ook wat bijzondere boeken in de verkoop te doen. Het boekwinkeltje Boeken van de gracht krijgt een steeds vollere etalage.
Het ontwerp van ons huisje krijgt ook steeds meer vorm. Dan stuiten we op allerlei luxeproblemen. Waar willen we ramen en moeten ze allemaal open kunnen? Elke vierkante meter telt, daarom kijken we extra goed naar de ruimte. En natuurlijk allemaal plannen voor later: een serre en een klein schrijfhuisje.
Op het schuine dak komen zonnepanelen en denken we na over de kachel en de ventilatie. Het zit wel mee dat we het niet allemaal voor een groot huis hoeven te doen. Dit kleine huis vraagt al aandacht genoeg. We zijn verschrikkelijk benieuwd hoe groot het uiteindelijk allemaal gaat worden. En het wordt klein, dat is mij wel duidelijk.
Zo fantaseren we door, maar de plannen komen elke dag een stukje dichter bij de werkelijkheid. Over een paar weken tekenen we de overeenkomst, net als dat de tekeningen voor het huisje ook over een paar weken moeten worden ingeleverd. De metingen komen er ook aan, dus het wordt allemaal veel concreter. Net als dat we straks de eerste betaling moeten doen.
Ondertussen ruim ik door. Er ligt nog ontzettend veel materiaal dat moet worden opgeruimd. Het scannen dat ik een paar weken geleden deed, moet weer verder gaan. Het gaat langzaam maar gestaag, maar met de dingen die verkocht worden, ontstaat langzaam ruimte. Zo krijgt de nieuwe levenswijze nu al zijn vorm.
Reacties
Een reactie posten